We correspondeerden dit jaar in het Frans met onze nieuwe vrienden uit Tournai. Vrijdag brachten ze ons een bezoek. We maakten kennis, lunchten samen, trokken de stad in en maakten een boottocht. Het communiceren was niet vanzelfsprekend, maar lukte. Een kort bezoek, maar zeker voor herhaling vatbaar. (Ik hoor dat momenteel niet iedereen de diareeksen kan laten afspelen; klik op een foto om ze te vergroten...)
* C'EST DUR D'ÊTRE VAMPIRE* ... of voor de mensen die (nog) geen Frans kunnen of die hun Franse lessen van vroeger al vergeten zijn: "Het is lastig om een vampier te zijn!" Bij Frans moeten de leerlingen van het zesde leerjaar op het schoolfeest een toneelstuk opvoeren. Misschien had je 't nog niet door, maar het gaat dus over vampieren. En Katelijns enthousiasme is aanstekelijk (behalve voor sommigen die wat verlegen zijn). Dus ik vind het dé perfecte vervanger voor de alledaagse lessen. Niet dat ze saai zijn, maar zo'n toneel is wel een leuke afwisseling. Katelijn waarschuwde ons ook dat ze zou trekken aan ons. En als ze een keer vies was, dan komt dat, omdat ze echt wil dat het een goed stuk wordt. Ooh ja, we moeten OVERDRIJVEN! En als we denken: "Nu ben ik echt aan het overdrijven!", dan pas is het goed. Een kleine demonstratie: Katelijn: "Nous sommes des vampiiiiiiiireeees!!!" Wij: "Nous sommes des vampires." Maar ik heb er wel zin in! Nu ik dit schrijf, heb ik stiekem een binnenpretje... Ik denk terug aan de laatste les; daar oefenden we de eerste keer om het echt te spelen: er zijn een paar lachbuien aan te pas gekomen... Lenka
* DE MOL II * Yep, live in klas Saskia. Omdat "De Mol" zo'n fantastisch programma is, besloten we om het ook in onze klas te spelen. Maar dan wel de 'betere' versie. Ik ga nu ook het programma volgen; dankzij alle gesprekken hier op school: "Volgens mij is Hanne de mol." "Neen, Cathy is zwaar de mol!" "Neeee, zij wil dat spel gewoon goed spelen." "Echt, hé." "Ja, maar hij is ook wel verdacht, hé." "Nee gast, Hanne is ziek wel de mol",... Ja, dankzij deze boeiende en spannende conversaties ga ik nu dus ook het programma volgen, maar... ik weet nu al dat onze MOL beter is :-) Aflevering 3: We moesten van Saskia als uitdaging 11 verstopte voorwerpen op weg naar de klas vinden en ze dan in diezelfde volgorde leggen. Wij moesten als klas iemand uitkiezen die dat -zonder dat wij er bij mochten zijn- perfect zou doen onder het toezicht van de super strenge kinderbeul, Saskia. De uitverkorene stond daardoor natuurlijk te zweten als een paard, te trillen als een rietje (!) én kon de juiste volgorde natuurlijk niet onthouden! Dus het is allemaal SASKIA haar schuld!!! [-> nu schrijf ik 3 '!' om haar te pesten :-)] Oké, oké... Het laatste stukje is uiteraard een mini-beetje overdreven. In het echt ging het er zo aan toe: Eerst vonden we Simon geschikt en betrouwbaar genoeg om deze zware taak te vervullen [persoonlijk snapte ik niet waarom :-)]*. Mijn vrouwelijke intuïtie bleek juist, want Simon deed het fout; we verdienden dus geen 30 minuten. We kregen nog een kans en schakelden Ella in. Zij kon nog 15 minuten verdienen. Ella sturen was volgens mijn vrouwelijke intuïtie een correcte keuze. Maar ook zij faalde. Mijn vrouwelijke intuïtie was fout. Of het lag aan Ella, die mijn vrouwelijke intuïtie in de war had gestuurd, of aan het feit dat mijn vrouwelijke intuïtie nog niet ontwikkeld is, omdat ik zelf nog niet ontwikkeld ben als vrouw! Soit, derde keer goede keer, dus zetten we Gabriël in. Maar die poging mislukte ook! Bon. Alweer geen winst. Toen volgde de stemming en moest Simon -omdat hij door de meerderheid verdacht leek- op dé vraag antwoorden: Saskia: Simon, ben jij de... Simon vol overtuiging: Neeee, héhéhéhé! Saskia: ...mol? Einde * geintje, Simon.
Ella stelde in de klassenraad voor deel te nemen aan de Ketnetactie "Duivelse +school". Een Duivelse +school is een school die zich inzet voor zijn medemensen en de buurt. Het is dus de bedoeling dat we met onze klas of beter: met de hele school een sociaal project organiseren. Er worden in de maand mei 5 scholen uitgekozen, die een bezoek van 2 Rode Duivels krijgen. Dat zien we natuurlijk volledig zitten :-) We kozen ervoor om nog intensiever samen te werken met het rustoord "Privilege" en brachten ons voorstel naar de schoolraad. Hopelijk werkt de hele school mee!
Samen met Ella schreef ik ons in:
In de straat van onze school is er een rustoord "Privilege". In het verleden werkten wij al regelmatig samen; maar dankzij jullie oproep denken we eraan de frequentie te verhogen.
Het is de bedoeling dat de hele school actief deelneemt aan dit sociaal project. Voorbeelden: - (ochtend)gymnastiek - gaan wandelen (de meeste personen zitten in een rolstoel) - uitnodigen om naar projectvoorstellingen (vergelijkbaar met spreekbeurten) te komen luisteren - samen gezelschapsspelletjes spelen - uitnodigen om op onze school koffie en taart te komen drinken/eten + leuke babbel - laten kennismaken met de computer en games - uitnodigen op de finale van ons VOETBALwedstrijd -... "Duivelse" groetjes, Klas Saskia
* DE MOL * Yep, live in klas Saskia. Omdat "De Mol" zo'n fantastisch programma is, besloten we om het ook in onze klas te spelen. Maar dan wel de 'betere' versie (ik volgde het programma niet, maar ben ervan overtuigd dat onze Mol gewoon beter is!) Aflevering 1: Saskia gaf de klas de volgende opdracht: 20 minuten lang stil zijn -terwijl de klaswerking door ging-! Dat is voor deze klas dan ook écht moeilijk, maar komt vóóral Saskia goed uit! We zijn nog niet eens 10 minuten aan het zwijgen en Zoë beschuldigt Simon er al van gesproken te hebben. Zij kreeg samen met nog iemand de opdracht op te letten, toen Saskia even naar het 'kleinste kamertje' ging. Als Saskia aankomt, stemmen we; er werd gevraagd de vinger op te steken als je Simon óók had horen praten. Zoë steekt -zeer verdacht- als enige haar vinger in de lucht. Omdat Zoë de enige was, bleven we gespaard en maakten we nog steeds kans minuten te verdienen (want daar spelen we voor). Toen we nog maar 1 minuut moesten zwijgen, moest Vito ons -zeer jammer- meedelen dat Fons én Lander hadden gepraat met Cindy. Zij hadden de opdracht gekregen iets aan onze directeur te gaan afgeven. Onze opdracht was mislukt: o minuten verdiend. Toen ging de stemming door. Iedereen moest anoniem opschrijven wie ze ervan verdachten de mol te zijn. Het ging vooral tussen Vito, die had geklikt over Lander en Fons, en Zoë, die halsstarrig beweerde dat Simon had gepraat. Uiteindelijk kreeg Zoë de meeste stemmen en was Saskia verplicht haar dé vraag te stellen... Saskia: "Zoë ben jij de mol?" Zoë: "Euh... ja, ik ben de mol." Tot groot jolijt van de kinderen. De eerste aflevering was immers nog maar net gedaan en ze hadden de mol al te pakken! Ik sprak met Zoë, alias de mol, en ondervond dat -volgens haar- de mol zijn helemaal niet zo leuk is, "Omdat je dan zo de klas gelijk oplicht en dat wil je ook niet doen." Maar ja, dat is volgens mij wel de job van de mol: anderen saboteren. Saskia kiest nu -omdat we wel meer willen- een nieuwe persoon om de mol te zijn. Maar tja, alleen zeer slechte mensen zouden anderen willen saboteren. Toch? Dus mensen met een 'molboekje', die zo lief zijn om mijn column te lezen, schrap mij al maar als mogelijke mol! :-)
We correspondeerden dit jaar in het Frans met onze nieuwe vrienden uit Tournai.
